Blog 31-10-2014

Steeds een partner aantrekken waarmee je niet een bevredigende relatie kunt opbouwen is bij velen een patroon. Ik heb dat patroon ook jarenlang geleefd en het duurde jaren om dat te gaan in zien. Vaak hebben mensen daar een blinde vlek. En dat heeft meestal te maken met je kindertijd. Je hebt je op een bepaalde manier gehecht aan je ouders. En die manier blijf je herhalen als volwassene. Dat gaat onbewust. Je voelt je vertrouwt en aangetrokken tot partners die eenzelfde manier hanteren als een van je ouders, of allebei je ouders. De man of vrouw waar jij je toe aangetrokken voelt vertoont vaak gedrag wat je kent van vroeger. Onbewust denk je dat NU alles anders zal gaan. En dat je NU WEL van die persoon gaat krijgen wat je als kind zo miste…. Vaak brengen die relaties veel pijn en verdriet met zich mee. Je hebt dan de kans die pijn te helen. Want het is jouw verdriet en jouw pijn die voortkomt uit het verleden…
Je kunt er ook voor kiezen jezelf te helen en een andere partnerkeuze te maken.
Te kiezen voor een partner die je wel meteen datgene kan geven wat je als kind zo hebt gemist (veiligheid/warmte/oprechteliefde) levert vaak 2 problemen op. Het voelt onmogelijk om de man/vrouw waar je zoveel in hebt geinvesteerd los te laten. Het is bijna de levenstaak geworden deze man/vrouw voor je te winnen en/of de problemen die er zijn op te lossen…. Dat kun je niet opgeven…..
Een ander probleem is dat mannen/vrouwen die je kunnen geven wat je werkelijk nodig hebt, geen aantrekkingskracht op je uit oefenen.
Je ziet ze niet staan en/of voelt geen aantrekkingskracht.
Aan beide punten kan gewerkt worden.
Ik heb gezien in de praktijk dat dichter bij jezelf komen, je pijn doorleven, erkennen, ermee om leren gaan en voelen wat je werkelijke behoeftes zijn echt van jezelf gaan houden) leidt tot een diepere relatie met jezelf en daardoor veranderen alle relaties die je hebt met anderen ook.